Parrocja perska

Mało znane, drzewko o owalnej koronie, płaczącym pokroju i sezonowym ulistnieniu, dorastające w naszych warunkach do ok. 6 m wysokości i 3,5m szerokości. Posiada charakterystycznie łuszczącą się korę (jak u platana), niepozorne kwiaty i owoce. Liście wczesną wiosną różowe, latem skórzaste, błyszczące i ciemnozielone, jesienią pomarańczowoszkarłatne. Jesienne przebarwienie liści jest najlepszą, wyróżniająca cechą tej rośliny. Roślina ma małe wymagania glebowe. Wskazane są stanowiska ciepłe, słoneczne, gdyż wtedy liście jesienią przebarwiają się intensywniej. Młode rośliny wymagają okrywania na zimę. Roślina nadająca się do parków i ogrodów przydomowych.